مطالبه سرقفلی

دعوای مطالبه حق سرقفلی

 

تعریف سرقفلی

 

سرقفلی عبارت است از وجه یا چیزی که داوطلب اجاره به صاحب ملک می دهد تا صاحب ملک، ملک خود را اجاره دهد این وجه چیزی جدا از اجاره بها است و پرداخت آن اختیاری است و منظور از اختیاری این است که ممکن است موجری بدون دریافت سرقفلی ملک خالی تجاری خود را به مستأجری اجاره دهد.

 

 

قوانین مرتبط در مورد سرقفلی

 

از سال ۱۳۷۶ به بعد، این اختیار دریافت سرقفلی از سوی موجر  باعث شده که مستأجر هم در پایان مدت اجاره نتواند از موجر مطالبه سرقفلی کند حال آنکه پیش از سال ۱۳۷۶ حق کسب و پیشه تجارت به هر حال برای مستأجر محل کسب ایجاد می شد حتی اگر سرقفلی نداده بود.

 

تفاوت اجاره اماکن تجاری نسبت به سال تنظیم اجاره نامه

 

در این مورد باید بین محل هایی که پیش از مهر ماه ۱۳۷۶ برای کسب و کار اجاره داده شده و محل هایی که بعد از یان تاریخ به اجاره واگذار شده تفاوت قائل شد. محل هایی که پیش از سال ۱۳۷۶ برای کسب و کار و اجاره واگذار شده است حتی اگر پروانه و پایان کار محل تجاری نباشد یعنی حتی محل مسکونی که برای کار اجاره داده شد، مشمول حق کسب و پیشه و تجارت خواهد بود و مستأجر در صورتی که موجبی برای تخلیه وجود داشته باشد مستحق دریافت حق کسب و پیشه خواهد بود حتی اگر وجهی به عنوان سرقفلی در ابتدای عقد اجاره به موجر نپرداخته باشد.

 

شیوه طرح دعوای مطالبه حق سرقفلی

 

حال ممکن است دعوایی بین دو طرف پیش آید که مطابق آن خواهان مبلغ حق کسب و پیشه و سرقفلی را که به دیگری منتقل کرده است می خواهد، دادگاه صالح جهت طرح این دعوی دادگاه محل وقوع ملک است و هزینه دادرسی این دعوا نیز مطابق هزینه دادرسی دعوای مالی باید به صندوق دادگستری و با توجه به میزان خواسته یعنی مبلغ مورد ادعا پرداخت گردد.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *