مصرف مواد مخدر طبیعی و روانگردان

 

مصرف مواد مخدر طبیعی و روانگردان

مصرف مواد مخدر طبیعی و روانگردان های صنعتی

 

استعمال یا مصرف مواد مخدر به معنای وارد کردن این مواد به بدن است و استعمال به صورت کلی، جرم به وسیله نیست هر چند در استعمال برخی مواد مانند تریاک، راه های خاصی همچون فرو دادن دود آن از طریق وافور وجود دارد یا هروئین معمولاً از راه تزریق یا استنشاق از راه بینی مورد استفاده قرار می گیرد.

 

استعمال مواد مخدر بر خلاف اعتیاد با یک بار مصرف کردن نیز تحقق می یابد و به استعمال مجاز و غیرمجاز تقسیم می شود و آنچه در این جا مورد نظر است استعمال غیر مجاز آن، یعنی استعمال بدون تجویز پزشک برای درمان بیماری یا سایر وضعیت های پزشکی، می باشد.

 

در خصوص مصرف مواد مخدر ضمن تفکیک بین استعمال مواد مخدر و صنعتی باید اشاره به این کرد که مصرف مواد مخدر بین افراد معتاد و غیر معتاد متفاوت است.

مجازات ها و تکالیف قانونی برای افراد معتاد در مواد زیر بیان شده است.

 

طبق ماده ۱۵ معتادان مكلفند با مراجعه به مراكز مجاز دولتی، غیردولتی یا خصوصی و یا سازمان‌های مردم‌ نهاد درمان و كاهش آسیب، اقدام به ترك اعتیاد نمایند. معتادی كه با مراجعه به مراكز مذكور نسبت به درمان خود اقدام و گواهی تحت درمان و كاهش آسیب دریافت نماید، چنانچه تجاهر به اعتیاد ننماید از تعقیب كیفری معاف می‌باشد. معتادانی كه مبادرت به درمان یا ترك اعتیاد ننمایند، مجرمند.

 

و طبق ماده ۱۶ معتادان به مواد مخدر و روان‌گردان مذكور در دو ماده (۴) و (۸) فاقد گواهی موضوع ماده (۱۵) و متجاهر به اعتیاد، با دستور مقام قضایی برای مدت یك (۱) تا سه (۳) ماه در مراكز دولتی و مجاز درمان و كاهش آسیب نگهداری می‌شوند. تمدید مهلت برای یك دوره سه (۳) ‌ماهه دیگر با درخواست مراكز مذكور بلامانع است. با گزارش مراكز مذكور و بنابر نظر مقام قضایی، چنانچه معتاد آماده تداوم درمان طبق ماده (۱۵) این قانون باشد، تداوم درمان وفق ماده مزبور بلامانع می‌باشد.

 

تبصره۱ـ با درخواست مراكز مذكور و طبق دستور مقام قضایی، معتادان موضوع این ماده مكلف به اجرای تكالیف مراقبت بعد از خروج می‌باشند كه بنابر پیشنهاد دبیرخانه ستاد با همكاری دستگاه‌های ذیربط، تهیه و به تصویب رئیس قوه قضاییه می‌رسد.

 

تبصره۲ـ مقام قضایی می‌تواند برای یك بار با اخذ تامین مناسب و تعهد به ارائه گواهی موضوع ماده (۱۵) این قانون، نسبت به تلعیق تعقیب به مدت شش (۶) ماهه اقدام و معتاد را به یكی از مراكز موضوع ماده مزبور معرفی نماید. مراكز مذكور موظفند ماهیانه گزارش روند درمان معتاد را به مقام قضایی یا نماینده وی ارائه نمایند. در صورت تایید درمان و ترك اعتیاد با صدور قرار موقوفی تعقیب توسط دادستان، پرونده بایگانی و در غیراین‌صورت طبق مفاد این ماده اقدام می‌شود. تمدید مهلت موضوع این تبصره با درخواست مراكز ذیربط برای یك دوره سه ‌(۳) ماهه دیگر بلامانع است.

 

تبصره۳ـ متخلف بدون عذر موجه از تكالیف موضوع تبصره (۲) این ماده به حبس از نود و یك (۹۱) روز تا شش (۶) ‌ماه محكوم می‌شود.

در مورد افراد غیر معتاد مصرف کننده مجازات ها به شرح ذیل است:

 

طبق ماده ۱۹ افراد غیر معتادی كه مواد مخدر یا روان‌گردان‌ های صنعتی غیر دارویی استعمال نمایند، برحسب نوع مواد به شرح ذیل مجازات می‌شوند:

 

استعمال مواد مذكور در ماده (۴) به بیست (۲۰) تا هفتاد و چهار(۷۴) ضربه شلاق و یك میلیون(۱.۰۰۰.۰۰۰) تا پنج میلیون (۵.۰۰۰.۰۰۰) ریال جزای نقدی.

استعمال مواد مذكور در ماده (۸) به پنجاه (۵۰) تا هفتاد و چهار (۷۴) ضربه شلاق و دو (۲.۰۰۰.۰۰۰) تا ده میلیون (۱۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال جزای نقدی.

 

توجه داشته باشید که این ماده برای افراد غیر معتاد است. چنانچه برای یک فرد  معتاد مجازات عدم ترک اعتیاد داریم و اگر هم گواهی ماده ۱۵ را اخذ نکند و تجاهر به اعتیاد بکند هم مشمول ماده ۱۶ می شود.

 

نکته ی ماده ۴ ناظر بر مواد مخدر طبیعی است و ماده ۵ ناظر بر مواد مخدر غیر طبیعی است.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *